Nieuws
Een eerlijke vergelijking tussen hightech-tuinbouw en vertical farming
Vertical farming wordt door vaak gezien als de toekomst van de productie van voeding. Immers, in een gesloten omgeving is het klimaat beter te sturen en kan water goed hergebruikt worden. Dat klopt als vertical farming vergeleken wordt met bijvoorbeeld een open veld. Maar hoe zit het met een hightech kas: zijn de voordelen van vertical farming dan nog steeds net zo groot?
De Business Unit Glastuinbouw en Bloembollen van Wageningen University & Research (WUR) ontdekte dat de nadelen van vertical farming vaak zwaarder wegen dan de voordelen. David Katzin: “Kijk bij het beoordelen van de kansen van vertical farming niet met een roze bril, maar met een realistische bril.”
Vertical farming is de teelt van een gewas in een gesloten omgeving, bijvoorbeeld in een container. De teelt komt niet in direct contact met de buitenlucht en zonlicht. Dat heeft veel voordelen. Zo is het mogelijk om de teelt zeer gericht te sturen (door het ontbreken van invloeden van buiten). En de teelt in een vertical farm heeft meerdere voordelen voor het verminderen van schade aan het milieu: er is minder gewasbescherming nodig en water en meststoffen kunnen worden hergebruikt.
Daardoor is er – vooral in de wetenschap – veel enthousiasme over vertical farming. Maar vertical farming is niet per se de duurzame toekomst van de voedselproductie. Zo is er veel energie nodig om de gewassen te telen, door de inzet van kunstmatig licht, en is het zeer kapitaalintensief. Het is daarom volgens onderzoekers van WUR goed om vertical farming te vergelijken met andere vormen van voedselproductie, en dan met name met hightech kassen. Ook in moderne kassen worden water en meststoffen hergebruikt en wordt minder tot geen chemische gewasbescherming gebruikt. En niet te vergeten: een kas profiteert van (gratis) zonlicht.
Twee onderzoekers van WUR (David Katzin en Cecilia Stanghellini) schreven daarom voor het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Cleaner Production een artikel waarin op een aantal variabelen vertical farming vergeleken wordt met hightech glastuinbouw. Het artikel, ‘The dark side of lighting’, is al beschikbaar als preprint. De onderzoekers vergeleken beschikbare data en kennis over beide vormen van tuinbouw.
Daaruit bleek dat de nadelen van vertical farming - vooral het grote energieverbruik - vaak zwaarder wegen dan de voordelen. Zelfs het voordeel dat vertical farming biedt, namelijk het mogelijk maken om overal ter wereld voedsel te verbouwen, is vaak geen voordeel voor de ecologische voetafdruk. Een voorbeeld: sla geteeld in een vertical farm in Nederland kan tóch een grotere footprint hebben dan wanneer die sla in een kas in zuid Italië geteeld wordt en per vrachtwagen wordt vervoerd naar Nederland.
Aangezien het een nieuwe technologie is, is er nog steeds zeer weinig data over vertical farming in de praktijk. De onderzoekers hebben echter de grenzen van vertical farming op basis van bekende wetenschappelijke principes kunnen schetsen. Ze lieten zien dat, bij het overwegen van alle mogelijke alternatieven, het bijna nooit wenselijk is om het gratis licht van de zon kwijt te raken.