Harde structuren in de Noordzee zijn belangrijk voor de verspreiding van bepaalde soorten in de Noordzee. Tot de komst van de grootschalige oestervisserij, waren er veel meer harde structuren in de Noordzee dan er nu nog zijn. Er waren grote oesterbanken boven de Waddeneilanden en op verschillende plaatsen bevonden zich steenriffen. De meeste van deze structuren zijn tegenwoordig verdwenen.
Intussen introduceerden mensen nieuwe harde structuren in zee, zoals scheepswrakken, productie-platforms, windmolens en in de toekomst multi functionele platforms waarin functies gecombineerd worden met bijvoorbeeld aquacultuur. Deze kunstmatige harde structuren, of kunstriffen, zouden wel eens de functie van de historische riffen kunnen overnemen.
In mijn projecten onderzoeken wij daarom de biodiversiteit van deze kunstriffen. We vergelijken de soortenrijkdom van de originele riffen met de kunstriffen, kijken naar biodiversiteit, biomassa en productiviteit. Dit doen wij door duikend monsters te nemen en tellingen te verrichten en plaatsen van meetinstrumenten op riffen in de Noordzee. Deze gegevens combineren we met die uit video-analyses en bestaande data uit andere onderzoeken.