Blog geboortegebieden grijze zeehonden: Op zoek naar zeehond "Cactus"

8 en 9 december 2015

De onderzoekers keken tijdens de tellingen speciaal uit naar een zeehond genaamd "Cactus". Deze zeehond was er al twee jaar achter elkaar, elke keer met een pup. Zullen ze haar daar nu weer vinden? Voor het derde jaar op rij bezoeken onderzoekers van IMARES de zeehondenkolonies op de Waddeneilandjes Griend en Richel. Elk jaar worden hier de pasgeboren jongen geteld en de volwassen dieren gefotografeerd. Zo kan onderzocht worden of de vrouwtjes elk jaar op dezelfde plek hun jong krijgen.

Foto: Zeehond Cactus is bijna de eerste zeehond die we in beeld krijgen. Al drie jaar achter elkaar komt ze in deze periode naar Griend.

Kiezen voor een fikse wandeltocht naar Griend


We komen tegen donker aan bij Griend. We kunnen kiezen; óf in het donker met hoogwater naar het eiland varen zodat we niet hoeven te lopen óf nu het nog licht is vertrekken maar dan met een fikse wandeltocht. We kiezen voor het laatste, maar krijgen al gauw spijt. Omdat we drie dagen op het eiland blijven hebben we flink wat eten en drinken bij ons. Eén van de kratten zit zo vol vloeistof dat deze het halverwege begeeft. Daarbij komt nog dat de zon helemaal is verdwenen en het flink regent.

Een deel van de spullen hadden we op dinsdagavond in de duintjes achtergelaten, woensdag was het in de zon geen straf om ze even op te halen.
Een deel van de spullen hadden we op dinsdagavond in de duintjes achtergelaten, woensdag was het in de zon geen straf om ze even op te halen.

Vrouwtjes zeehonden als bewaaksters

Eenmaal op het eiland lijkt het of twee vrouwtjes met jong al op ons liggen te wachten. Helaas doen ze dat net bij de ingang van het paadje richting de hut. We moeten dus na de barre tocht naar Griend toe ook nog met alle spullen door het hoge gras en door de zoetwaterplassen richting de hut bikkelen. Maar gelijk hebben deze twee bewaaksters. Het is hun eiland en wij moeten ons maar aanpassen! Wanneer we eenmaal in de hut zijn is al het leed al gauw geleden. De verwarming is aan, we genieten van heerlijke Nacho’s op het menu en vooral van alle mooie foto’s die we deze dag al hebben kunnen maken.

De meeste zeehonden en pups op Griend liggen aan de noordwestkant. Links vooraan ligt een mannetje.
De meeste zeehonden en pups op Griend liggen aan de noordwestkant. Links vooraan ligt een mannetje.

Zeehonden rondom het huis

De volgende dag zien we de zeehonden rondom ons huisje liggen, een prachtige ervaring! Sommige zijn nog hoogdrachtig, andere hebben al een pup. De meeste dieren liggen aan de noordwestkant van het eiland. Het weer is stralend, maar er staat een flinke wind en het is best fris. Maar we kunnen niet wachten om op pad te gaan. Zullen we Cactus weer zien?

Tja, we hadden het natuurlijk graag wat spannender gehad voor dit blog, maar Cactus is bijna de eerste zeehond die we in beeld krijgen. Al drie jaar achter elkaar komt ze in deze periode naar Griend. Ze ligt deze keer op een iets ander plekje dan de voorgaande jaren, maar toch...Het hele jaar reist ze het Noordzeegebied rond en voor de geboorteperiode keert ze steeds weer terug naar dit kleine eilandje in de Waddenzee. En met succes, want ook dit jaar heeft ze weer een pup.

Bijna als eerste in beeld: Cactus! Herken je de tekening in haar nek?
Bijna als eerste in beeld: Cactus! Herken je de tekening in haar nek?

Meer zeehondenpups op Griend

In totaal telden we 50 pups op Griend, weer meer dan vorig jaar. Dat geeft aan dat deze kolonie behoorlijk in de lift zit bij de grijze zeehonden. Steeds meer vrouwtjes kiezen er voor om hier hun jong te krijgen. Het hoge gedeelte van dit eiland is door het verschuiven van een geul voor zeehonden beter bereikbaar geworden. En daar wordt duidelijk gebruik van gemaakt!

Zwerfvuil en netten: ook zeehonden hebben er last van

Helaas was er ook minder goed nieuws. In de kolonie ontdekken we vier zeehonden die iets om hun nek lijken te hebben. Heel naar om te zien dat zoveel dieren last hebben van de rotzooi die wij als mensen in de natuur achterlaten. Helaas kunnen we ze niet bevrijden van hun ongewenste versiering. De dieren zijn nog erg fit en zullen wegvluchten voordat we ze dicht genoeg kunnen naderen. Dan is de kans te groot dat moeder en jong van elkaar gescheiden raken. We kunnen alleen maar hopen dat de dieren zich redden met deze extra last. Een van deze zeehonden blijkt een oude bekende. Vorig jaar hebben we haar hier ook al gezien. Zij heeft ook nu weer een pup, blijkbaar overleven sommige zeehonden het dus toch. Het geeft hoop voor de andere dieren.....

  Eén van de zeehonden die verstrikt waren geraakt in zwerfvuil.
Eén van de zeehonden die verstrikt waren geraakt in zwerfvuil.

Zeehonden tellen vanuit een vliegtuig

Rond laagwater komt een vliegtuigje over. Dat zijn onze collega’s Jenny Cremer, Elze Dijkman en piloot Aad Droog. Zij tellen de zeehonden vandaag vanuit de lucht. We kunnen zo checken of we met deze vliegtuigtellingen daadwerkelijk alle pups kunnen waarnemen, ook de dieren die tussen het riet zijn verstopt...

Tot volgend jaar,

Roger, Sophie, Geert en Jessica

Door: Frouke Fey-Hofstede