Joyride Horticulture: een veilige, rechtvaardige een aantrekkelijke werkplek

Arbeiders komen vaak van ver, wonen in onaantrekkelijke omstandigheden en verrichten werk dat in de loop van de jaren minder bevredigend is geworden (2020, Pekkeriet et al.). Arbeid in de glastuinbouw sector is in de loop van de jaren kort cyclisch geworden, monotoon, fysiek zwaar en soms onveilig (door hogere temperatuur, luchtvochtigheid in kassen en aanwezigheid van bestrijdingsmiddelen), lastiger (doordat planten dichter op elkaar staan, door kleurschakeringen van licht in de kas) en minder sociaal. Bovendien worden de kwantitatieve prestaties van arbeiders continu gemeten en zijn de eisen aan personeel wat betreft efficiëntie enorm veel hoger geworden.

Door veel media-aandacht rond uitbuiting van arbeiders en het feit dat de arbeid als onaantrekkelijk wordt ervaren, is het steeds moeilijker om arbeiders te vinden die nog in de glastuinbouw willen werken. Om glastuinbouwers van voldoende arbeidskracht te voorzien, worden machines en robots ontwikkeld die allerlei taken kunnen overnemen; zoals het keuren van de kwaliteit van voedsel, het toedienen van bestrijdingsmiddelen, het plukken, inpakken, tillen of dragen van kratten. Naast robots zijn (en blijven er voorlopig) ook arbeiders nodig. Maar het is niet onderzocht hoe robots goed kunnen samenwerken met arbeiders, waardoor een veilige, rechtvaardige en aantrekkelijke werkplek ontstaat. Dit project vult deze leemte en onderzoekt samen met betrokkenen op welke manieren robots kunnen zorgen dat de  glastuinbouw een rechtvaardige en aantrekkelijke werkplek wordt, waar werknemers langdurig willen blijven werken.