Project
Trendonderzoek droogte en natuur op de hoge zandgronden
Het veranderende klimaat wekt steeds meer bezorgdheid in Nederland. Met name door de droge zomers de afgelopen jaren, in het bijzonder die van 2018, zijn we ons bewust van droogte als klimaatrisico. De nieuwe klimaatrisico’s van het KNMI geven aan dat, ongeacht het gekozen scenario, de zomers droger worden. Met name de hoge zandgronden van het land staan, bij gebrek aan externe watertoevoer, onder druk door aanhoudende periodes van droogte. De gevolgen van deze droogte reiken verder dan dorre akkers; natuurgebieden verslechteren, wat de biodiversiteit en het ecosysteem in gevaar brengt. Het precieze verband tussen droogte en de verandering van de vegetatie is onvoldoende bekend.
Eerder onderzoek heeft de langjarige effecten van droogte nog onvoldoende kunnen benaderen, mede als gevolg van de interactie met een veelvoud van andere externe drukfactoren zoals stikstofdepositie, vermesting en hydrologische ingrepen. Wel is gevonden dat zeldzame soorten door droogte onder druk staan(?) en ook de verhouding tussen voedselrijke/voedselarme vegetatie verandert. De strijd tegen droogte en de bescherming van de natuurgebieden zijn cruciale uitdagingen voor Nederland in het tijdperk van klimaatverandering, juist omdat natuurgebieden ook een rol zouden kunnen spelen in klimaatadaptatie. Dit project doet een aanzet om langjarig en periodiek de gevolgen van droogte op de vegetatie in beeld te brengen.
Het doel van dit BO-onderzoek is om de gevolgen van droogte voor natuur op hoge zandgronden in Nederland in kaart te brengen en handelingsperspectief te bieden om de schade als gevolg van droogte te beperken. De specifieke werking van droogte op veranderingen in de vegetatie is nog verre van voldoende begrepen. Dit onderzoeksproject streeft ernaar om de langetermijneffecten van droogte op de vegetatie te onderzoeken en aanbevelingen te doen voor monitoring en beheersmaatregelen, met name door terreinbeherende organisaties en provincies.