NRL watergehalte pluimveevlees

Vrije handel 

Er is vrije handel van levensmiddelen in de EU. Daarom wil elke lidstaat kunnen vertrouwen op de kwaliteit en veiligheid van producten uit andere lidstaten. Er mogen geen schadelijke stoffen of microbiologische gevaren aanwezig zijn, de hygiëne moet nageleefd zijn, en er zijn allerlei eisen aan de (handels)kwaliteit van levensmiddelen. Al deze parameters worden in het productieland, meestal steekproefsgewijs, gecontroleerd. 

Bepaling water, eiwit en hun verhouding 

Bij de NRL-taak van onderzoek doen naar watergehalte in pluimveevlees hoort niet alleen bepaling van het watergehalte volgens de referentiemethode, maar ook bepaling van eiwit en de berekening van de water-eiwitverhouding. Deze verhouding is het gegeven waarop bepaalde partijen kippenvlees worden goedgekeurd of afgekeurd. De methoden en eisen zijn vastgelegd in Verordening (EG) Nr. 543/2008. 
 
Het NRL draagt zorg voor het correct uitvoeren van de methoden bij de officiële laboratoria en voert ook vergelijkend onderzoek uit om te testen of de OLs statistisch vergelijkbare resultaten behalen. 

Trend in watergehalte in pluimveevlees 

Daarnaast wordt bijgehouden hoe de trend van de water-eiwitverhouding in verschillende producten op lange termijn verloopt, zowel van de Nederlandse monsters als van de niet-EU monsters die via Nederlandse havens geïmporteerd worden. Ook wordt onderzocht of de geldende regels voldoende zijn om oneerlijke verrijking van vlees met water op te kunnen sporen.