Project
De coronacrisis en groen in de leefomgeving
Tijdens de lockdown bleek natuur een toevluchtsoord. Enerzijds werden sommige gebieden overlopen, anderzijds waren er geluiden dat niet iedereen dezelfde toegang tot natuur heeft. Dit project probeert in beeld te brengen of er voldoende beleefbaar groen is voor iedereen en in hoeverre de corona-crisis tot meer beleidsaandacht leidt voor groen.
Dit project beoogt inzicht te leveren in de beschikbaarheid van, toegang tot en overheidsaandacht voor beleefbaar groen in de directe leefomgeving voor iedereen n.a.v. de coronacrisis. Via berichtgeving in de media en eerste, buitenlandse studies komt een beeld naar voren dat de natuur tijdens de lockdown voor velen een toevluchtsoord was, wat de negatieve gevolgen van de lockdown voor de leefbaarheid verzachtte. Het gebruik van het lokale groen nam zodanige vormen aan dat soms werd opgeroepen niet meer naar bepaalde natuurgebieden te komen omdat deze al te druk bezocht waren, zeker gegeven de gewenste 1,5 meter social distancing. Ook waren er discussies over toegang tot groen in relatie tot sociaaleconomische verschillen tussen mensen. Gezien bovenstaande zou de coronacrisis een window of opportunity kunnen bieden voor het belang van groen in de directe leefomgeving in het politieke debat en beleid. Is er voldoende beleefbaar groen voor iedereen (wat is voldoende en hoe wordt dat ervaren?) en in hoeverre is er ook daadwerkelijk recent meer beleidsaandacht voor beleefbaar groen?