Nieuws
Update 6: Protesten op de campus - Hoe nu verder?
Het kan je de afgelopen weken niet ontgaan zijn. Op de brug tussen Orion en Forum staat inmiddels al ruim anderhalve maand een tentenkamp om aandacht te vragen voor het leed van onschuldige mensen in Gaza. De roep aan ons als raad van bestuur is om de institutionele banden met Israël te verbreken. Met deze update willen we je informeren over onze positie hierin en we willen je meenemen hoe wij hiertoe zijn gekomen.
Besturen = keuzes maken. Ook over ingewikkelde en polariserende thema’s. Ook als een besluit nadelen kent. Besluiten nemen we als raad van bestuur met z’n drieën, maar uiteraard luisteren we goed naar de mensen en de wereld om ons heen. Precies dat hebben we de afgelopen weken en maanden gedaan.
We hebben 12 keer inhoudelijk gesproken met de actievoerders op de brug. Updates daarover kon je volgen via de website, onder andere via dit interview met rector Carolien Kroeze. We hebben de petitie gezien van bezorgde medewerkers, overleg gevoerd met de Wageningen Management Board, andere universiteiten, de minister van OCW, partners in Israël, we spraken meerdere keren met de Joodse studenten en met verschillende groepen collega’s hier in Wageningen en we faciliteren bijeenkomsten waarin kritisch gereflecteerd wordt, ook op de rol van de raad van bestuur. We hebben het onderwerp ook geagendeerd met de democratisch gekozen Medezeggenschapsorganen binnen WUR.
Besluit
Kortom, we hebben ons net wijd uitgeworpen en concluderen dat het niet de juiste route zou zijn om banden met Israëlische kennisinstellingen te verbreken. Daarvoor zijn twee belangrijke en principiële redenen:
- We hechten aan de universiteit als onafhankelijk kennisinstituut, waar plaats en ruimte is voor open en vrij debat. Elk (politiek) oordeel dat wij vellen, verkleint die ruimte voor open debat. Anders gezegd: het is niet de rol van een universiteit om iets te vinden van een geopolitiek conflict. Dat is simpelweg niet aan ons. Onze opdracht is om kennis te genereren en die door te geven door onderwijs en onderzoek.
Het is verschrikkelijk wat er in Gaza gebeurt en het menselijk leed is onbeschrijflijk groot. Dat moet stoppen. Hetzelfde geldt helaas voor vele conflictgebieden in de wereld. Darfur, Myanmar, Jemen en nog vele meer. Daarmee willen we het leed in Gaza niet bagatelliseren, maar wel aangeven hoe complex de wereld en hoe beperkt onze rol is. Hier zijn de politieke (en niet de academische) actoren aan zet, zoals ons parlement of de Europese Unie. - We hechten aan academische vrijheid voor onze individuele medewerkers en studenten: je moet in belangrijke mate zelf kunnen bepalen met wie je wel en niet wilt samenwerken. Die keuzes maak je op basis van onze samenwerkingsprincipes. Dat is het kompas dat je helpt navigeren welk project wel en niet passend is. We zien en horen dat dat soms ongelofelijk moeilijke afwegingen zijn. Daarom besloten we al eerder dat we medewerkers beter zullen toerusten en ondersteunen bij het maken van die keuzes.
We realiseren ons dat dit besluit een deel van jullie teleurstelt. We hebben het in eerdere berichten al eens gezegd en we herhalen het hier opnieuw: we begrijpen goed dat studenten en medewerkers iets willen doen om het leed in Gaza te verlichten. Daarvoor blijft binnen WUR alle ruimte; als individu, of als collectief kun je je bijvoorbeeld aansluiten bij een NGO, je richten tot de overheid in Nederland of elders, of concrete hulpprojecten opzetten of ondersteunen. Maar juist om de ruimte voor een diversiteit aan meningen te bewaren en ruimte te bieden voor gesprek in een veilige omgeving, is het belangrijk dat ons instituut onafhankelijk blijft en zich niet uitspreekt.
Hoe nu verder?
Onze conclusie betekent ook dat we constateren dat de RvB en de actievoerders op de brug elkaar inhoudelijk niet dichter zullen naderen. De actievoerders hebben hun punt luid en duidelijk gemaakt. Het demonstratierecht is een groot goed, ook bij ons, daar tornen wij niet aan. We hebben sinds woensdag 15 mei een het tentenkamp gedoogd en zelfs gefaciliteerd met het oog op een ordentelijk en veilig verloop van de acties.
Tegelijkertijd neemt het tentenkamp ruimte in beslag: fysiek (op de brug), financieel (zoals beveiliging en schoonmaak), organisatorisch (zoals in reactie op een aantal onaanvaardbare acties van de actievoerders) en mentaal (voor velen die geen ander of tegengeluid durven te laten horen). Het is tijd dat andere belangrijke onderwerpen ook weer alle ruimte krijgen. De Raad van Bestuur vraagt de actievoerders daarom het tentenkamp voor het eind van deze week te ontruimen.