Biodiversiteit in circulaire voedselsystemen

Samenvatting

Het sluiten van kringlopen in voedselsystem helpt om landgebruik en broeikasgasuitstoot te verminderen. Maar wat zijn de effecten op biodiversiteit? In deze thesis hebben we een literatuurstudie gebruikt en voedselsystem gemodelleerd om te onderzoeken hoe we biodiversiteit in circulaire voedselsystemen kunnen verhogen. We hebben meerdere landbouwpraktijken gevonden die veelbelovend zijn om zowel onder- als bovengrondse biodiversiteit te verhogen (bijv. niet ploegen, geen pesticides, vaste mest, permanente bodembedekking en natuurlijke bufferzones). Vervolgens hebben we deze praktijken geïntegreerd in circulaire voedselsysteemmodellen en gevonden dat biodiversiteit toenam onder een scenario van ‘land sharing' (het stimuleren van biodiversiteit op landbouwgrond door meer extensief landgebruik), terwijl broeikasgasemmissies afnamen en landgebruik gelijk bleef. Onder een scenario van 'land sparing’ (het uitsparen van landbouwgrond voor natuur) vonden we dat landgebruik afnam met 81%, wat kan leiden tot een toename in biodiversiteit via natuurherstel of ‘rewilding’ op deze grond. In dit scenario namen broeikasgasemmissies af met 65%, maar werd de biodiversiteit op landbouwgrond niet verhoogd. In beide scenarios veranderde het dieet naar een groter aandeel plantaardige eiwitten. Onze conclusie is dat biodiversiteit in circulaire voedselsystemen verhoogd kan worden via ‘land sharing’ en ‘land sparing’ en dat dit hand in hand gaat met veranderingen in het voedselsysteem en dieet.