Het dagelijks leven op de campus vastleggen voor de portrettenwand in Omnia

Giacomo, hoe ben je betrokken geraakt bij het traject voor het aanpassen van de portrettengalerij aan de muur in Omnia?

Het was eigenlijk heel toevallig. Ik was bij een van de Dialogues-evenementen van Simone Ritzer en zij vertelde dat er een idee was om de muur opnieuw in te richten. Ik stond daar met haar, keek naar de portretten en ik was gewoon aan het brainstormen, heel terloops, over wat een leuk idee zou kunnen zijn. Ze zei dat ze het een leuk idee vond en wilde me laten weten wanneer er een officiële bijeenkomst zou zijn van de werkgroep voor de portretgalerij. Ik ging naar de vergadering, presenteerde mijn idee een beetje meer gestructureerd en iedereen vond het uiteindelijk goed.

Wat is je achtergrond?

Ik heb een bachelor in milieuwetenschappen, maar besloot te stoppen met wetenschappen om zelf cinematografische storytelling te studeren, autodidactisch. Dat doe ik nu drie, bijna vier jaar. Dus als ik in één term moet beschrijven wat ik doe, is het visual storytelling.

Visual storytelling, dat geeft al een indicatie van wat we kunnen verwachten. Kun je jouw idee over veranderingen aan de portretmuur in Omnia beschrijven?

Het idee is om visueel het verhaal te vertellen over het dagelijks leven op de campus. We zijn van plan om een serie video's te maken die laten zien wat het betekent om elke dag op de campus te zijn, niet alleen de spectaculaire dingen die op tv en in kranten en artikelen worden verteld, maar om alle alledaagse onderdelen te laten zien die plaatsvinden tijdens het campusleven. Het is de bedoeling dat deze video's vertellen wat er schuilgaat achter dat ene artikel dat gepubliceerd wordt of die ene ontdekking die vervolgens gepromoot wordt.

Als ik over een paar maanden naar Omnia ga en naar de muur kijk, wat zie ik dan? Zie ik nog steeds de portretten?

Het idee is om de portretten van alleen rectoren te behouden, en daarnaast zullen er schermen zijn waarop deze video's te zien zijn. Wat dit moet vertellen is hoe de rectoren erin geslaagd zijn om zover te komen, dankzij alle leden van de campus, de studenten, professoren, personeelsleden en dergelijke. Op de schermen zullen video's te zien zijn van ongeveer zes seconden lang en ze zullen een reeks laten zien van alles wat er op de campus gebeurt. Vrijetijdsactiviteiten zoals mensen die buiten op de campus rondhangen op een zonnige dag, een praatje maken in de kantine of de gemeenschappelijke ruimtes rond de campus. Er zullen mensen zijn die naar hun telefoon kijken en even pauze hebben. En dan zijn er nog de mensen die de ramen lappen, en de tuinmannen, er zijn studenten die colleges volgen, enzovoort.

Het idee is om elke baan gelijk te trekken, of ze nu beter of minder betaald worden, een hogere status hebben of een lagere status. Het is dankzij de mensen die je ramen lappen dat jij je werk kunt doen, dat je werk vervolgens gezien kan worden door je manager, die dan iets interessants kan leveren aan zijn baas. Alles heeft met elkaar te maken. Hopelijk kunnen we hiermee ieders werk waarderen.

Een stem geven aan de mensen die zich niet gehoord voelen omdat ze denken 'ik ben maar een schoonmaker. Ik ben niet zo belangrijk, want hier is iemand die een manier probeert te vinden om een einde te maken aan de watercrisis'. Hoe relevanter, belangrijker en impactvoller dat ook mag klinken, het is niet zo dat we jou niet nodig hebben. We hebben nog steeds iemand nodig die het gebouw schoonmaakt. Want anders hebben we geen ruimte om een manier te vinden om de watercrisis te beëindigen.

We vinden het ook leuk om mensen vast te leggen in complexere omstandigheden, waarin we een beetje de frustratie van het op de campus zijn of de lange uren van hard werken laten zien. We laten ook gezichten zien, soms van veraf, soms van dichtbij.

Was je idee al zo aan het begin van het proces of is het geëvolueerd als reactie op feedback?

Ik denk niet dat het veel veranderd is. Misschien is het geëvolueerd in de zin van het begrijpen van de specifieke criteria voor het project. Maar het is eigenlijk zoals ik het die eerste keer voorstelde.

Ik denk dat je veel video's nodig hebt voor dit idee. Zullen we je veel op de campus zien?

Ja. Ik word die irritante vlieg die je in je kantoor op de muur hebt zitten, maar hopelijk ook een aangenamere aanwezigheid. Het idee is om die mensen te portretteren die niet door iedereen worden gezien omdat ze iets binnen vier muren doen. Ik zal dus proberen om naar zoveel mogelijk plekken op de campus te gaan. Ik ben van plan om in ieder geval alle gebouwen van de campus te bezoeken, maar het zou ook leuk zijn om alle afdelingen te bezoeken. Ik moet iedereen die erbij betrokken is dus om toegang en toestemming vragen.

Heb je al wat video's gemaakt?

We zijn bijna een maand geleden begonnen en inmiddels drie of vier keer de campus rondgegaan. We hadden af en toe wat problemen met bureaucratie. En ook dat sommige mensen zich een beetje schamen om gefilmd te worden. We willen graag een vertrouwensband opbouwen met de mensen op de campus. Maar tegelijkertijd willen we dit aan niemand opdringen. Het is belangrijk dat mensen ons leren kennen. We doen dit in zekere zin voor hen, maar als ze het niet eens zijn met het concept of zich verlegen voelen om voor de camera te komen, is dat geen probleem. Natuurlijk willen we niemand verplichten.

Ik kan me voorstellen dat als mensen dit horen of lezen, ze zelf ook ideeën hebben en jullie suggesties willen geven, bijvoorbeeld over wat te filmen.

Absoluut, dat is iets heel belangrijks voor ons. We zouden graag in contact komen met mensen die ons vragen om iets op te nemen dat ze bijzonder vinden in hun werkomgeving, hier op de campus. Ze kunnen me bereiken via mijn e-mail: giacomo5sardonini@gmail.com en ook via de Omnia-email. In principe kan iedereen die betrokken is bij communicatie naar mij terugverwijzen. Op dit moment is echter nog niet iedereen op de hoogte van ons bestaan. Dus langzaamaan zullen steeds meer mensen weten dat we er zijn en dan kan iedereen op de een of andere manier naar ons verwijzen.

Zijn jullie op zoek naar speciale beelden, bijvoorbeeld van evenementen?

We willen het zo breed mogelijk houden. We willen die specifieke evenementen hebben die op een bepaalde afdeling plaatsvinden, zoals een onderzoeksafdeling, of zelfs studentenverenigingen die evenementen houden. We willen deze mensen zeker in beeld brengen. Maar tegelijkertijd willen we die intieme momenten vastleggen van mensen in hun werkomgeving die alleen zij kennen omdat ze bijvoorbeeld elke dag acht uur in een lab doorbrengen.

Zij weten dat de zon op een bepaalde tijd op een specifiek ding schijnt, wat ze mooi en uniek vinden; dat maakt hun werkomgeving persoonlijk voor hen. Dat is iets wat we graag willen vastleggen.

Het klinkt alsof we het niet hebben over een week video opnemen. Hoe lang gaan jullie filmen?

Het idee is om door te gaan tot juni. We zullen waarschijnlijk eerder dan dat moment een soort opening houden van de aangepaste portrettenwand, maar het is niet zo dat als we eenmaal de opening houden, er geen video's meer gemaakt kunnen worden. We willen alleen het idee presenteren en tonen dat dit op een officiële manier gebeurt. Daarna kunnen we nog steeds video's toevoegen, verwijderen en wijzigen. Het idee is dat het steeds verandert.