Zeesserveld

Het bos in het bosreservaat bestaat uit grovedennenopstanden, die in 1912 als stuifzandbebossingen zijn aangelegd. Het bos is niet vlaksgewijs beplant, enkele plekjes bleven open. Deze zijn later spontaan begroeid en nu nog herkenbaar aan de vliegdennen. Alleen aan de noordrand komt een strook ouder bos voor uit een eerdere bebossing in 1875. Verder is er een strook met Corsicaanse den uit 1960 en in 1981 is een blok grove den ondergeplant met douglasspar.

Bij de aanwijzing in 1985 kwam er nauwelijks een struiklaag voor. Sindsdien is geleidelijk een struiklaag met sporkehout, Amerikaanse krentenboompje, wilde lijsterbes en Amerikaanse vogelkers ontstaan. Op plaatsen waar deze besdragende struiken zich uitbreiden, breiden ook de plekken met blauwe bosbes uit, ten midden van de alom dominerende bochtige smele.

Het bos is arm aan soorten en ook bodemkundig mineralogisch arm. Het ligt overwegend op een droog stuifzanddek van meer dan 200 cm dik. De zuidwesthoek van het bosreservaat ligt in een uitgestoven laagte.

Zie ook: www.staatsbosbeheer.nl  >>natuurgebieden>>