Nieuws
Transparantie is niet genoeg om klimaatdoelen van Parijs te halen
Het Klimaatakkoord van Parijs uit 2015 bevatte geen bindende afspraken. In plaats daarvan werd ingezet op transparantie: landen moeten open zijn over hun klimaatdoelen en hoe ze die denken te realiseren. Maar daar moeten we niet te veel van verwachten, waarschuwt hoogleraar Aarti Gupta.
Geen bindende klimaatacties
Het idee achter transparantie is dat landen harder hun best zullen doen om klimaatdoelen te halen als ze weten dat de hele wereld meekijkt. Maar in de praktijk werkt dat niet zo, zegt Gupta, hoogleraar Global Environmental Governance bij Wageningen University & Research. Uit haar onderzoek blijkt dat landen vooral open zijn over aspecten die hen goed uitkomen: ‘Landen kiezen mogelijk eerder voor onderwerpen die politiek het minst omstreden zijn. Zij zijn liever transparant over wat ze goed doen, dan over welke doelen zij niet halen.’
Transparantie heeft ook andere beperkingen. Onderwerpen als klimaatadaptatie (omgaan met de gevolgen van klimaatverandering) zijn bijvoorbeeld moeilijk kwantificeerbaar. Daarom gaat er veel geld en aandacht uit naar hoe je daarover rapporteert, terwijl dat geld ook besteed had kunnen worden aan daadwerkelijke maatregelen. Verder is rapportage voor sommige cruciale onderdelen niet verplicht, waaronder de subsidies die landen geven aan fossiele brandstoffen.
Radicale transparantie
Toch is Aarti Gupta voorzichtig optimistisch, om verschillende redenen. Zo houden technologiereuzen als Google en Amazon via satellieten bijna real-time de CO2-uitstoot in de gaten. Gupta: ‘Zulke radicale transparantie houdt geen rekening met waar landen wel of niet transparant over willen zijn.’