Presentatrice Sterrin Smalbrugge: ik wist al op de middelbare school dat ik in Wageningen wilde studeren

WUR-alumna Sterrin Smalbrugge (29) woont de helft van het jaar met haar vriend in de Sierra Nevada in Spanje. Er zijn geen terraria vol slangen of andere reptielen. Best verrassend voor iemand die een educatieve show over reptielen presenteerde, de hoofdrol speelt in het Videoland-programma Reptile-mad, twee kinderboeken en één voor volwassenen over reptielen heeft geschreven en ambassadeur is voor National Geographic Junior. ‘We hebben ons huis en terrein omgetoverd tot een paradijs voor de natuur. We hebben een paddenpoel en een konijnenheuvel gemaakt en nestkastjes voor vleermuizen opgehangen. s Avonds zetten we Netflix vaak uit om te genieten van onze eigen gekko-soap op de muren van ons huis. Er spelen zich allerlei intriges af tussen die beestjes.’

Samen met haar vader keek Smalbrugge vroeger op Animal Planet naar The Crocodile Hunter, gepresenteerd door Steve Irwin, een Australische dierenkenner met een voorliefde voor reptielen. ‘Ik ben verliefd op alle dieren, ik kan er ook beter mee overweg dan met mensen. Maar ik heb het altijd vreemd en oneerlijk gevonden dat sommige dieren een groter knuffelgehalte hebben dan andere. Waarom hebben kinderen wel posters van leeuwen of panda’s op hun kamer en niet van slangen? Steve Irwin was juist dol op reptielen en ik kan me nog goed een aflevering herinneren waarin hij, de stoere crocodile hunter, tranen met tuiten moest huilen om de dood van een krokodil. Dat maakte enorme indruk op mij. Hij was mijn held. Toen hij omkwam tijdens opnames, heb ik me als 12-jarige voorgenomen dat ik net als Steve een stem wilde geven aan dieren die eng worden gevonden.’

Steve Irwin had de neiging om in zijn programma op de dieren te springen en met ze te stoeien. Freek Vonk doet dat ook. Wat is jouw stijl van presenteren?

‘Op tv ligt vaak de focus op de scherpe tanden van dieren en andere gevaarlijke weetjes. Ik vind het belangrijk om juist meer de sociale kant van dieren te belichten. Dat die scherpe kaken van een krokodil ook worden gebruikt om hun jonkies te verplaatsen bijvoorbeeld. Mijn doel is niet: kijk mij stoer doen met deze gevaarlijke dieren. Door dat overdreven masculiene sausje eraf te halen, kunnen meisjes ook denken ‘hé, dat kan ik ook’.

Als student in Wageningen gaf je al goed bezochte colleges over reptielen.

‘Klopt, ik heb colleges gegeven over de koningscobra, over de verborgen krachten van reptielen en een avond over de anatomie van slangen. Het was wel een enorme vuurdoop die colleges, maar ondanks de zenuwen wilde ik het graag doen. Als ik mijn kennis over dieren wilde doorgeven dan moest ik er gewoon gaan staan. Het scheelde dat ik het samen deed met mijn docent dierwetenschappen Arie Terlouw. Hij heeft mij echt geweldig begeleid. Er was geen afdeling herpetologie, maar ik heb vakken zoölogie bij hem gevolgd en hij heeft uren met mij gezeten om mijn kennis over reptielen te verdiepen. Wat dat betreft was ik een atypische student. Ik was niet veel in het uitgaansleven te vinden. Mijn doel was om cum laude af te studeren en naast de colleges was ik vooral bezig met studeren om maar zoveel mogelijk te weten te komen over reptielen.’

Waarom koos je voor Wageningen, ook al ligt de focus daar niet op reptielen?

‘Leiden lag wat dat betreft meer voor de hand, maar ik heb me er flink in verdiept en allerlei open dagen bezocht. Daardoor wist ik al op de middelbare school dat ik in Wageningen wilde studeren. Ik vind het belangrijk om dieren als onderdeel van het ecosysteem te bestuderen. Wageningen heeft een heel goede ecologie-afdeling en besteedt ook aandacht aan de interactie tussen mens en dier. Ook is er veel ruimte voor persoonlijke begeleiding van docenten. Daarom doe ik er nu ook mijn promotieonderzoek, bij Frank van Langevelde van de Wildlife Ecology and Conservation Group. Dat persoonlijke contact is echt uniek aan Wageningen. Als leraren zien dat je ergens een passie voor hebt, geven ze je alle ruimte om die te ontplooien. Naarmate de universiteit groeit, wordt het wel steeds lastiger voor docenten om die aandacht te geven.’

Een paar jaar geleden zei je dat er te weinig onderzoek naar reptielen wordt gedaan. Is dat inmiddels beter?

‘Er zijn gelukkig wat nieuwe inzichten bij gekomen, vooral over het sociale leven van reptielen. Maar er is nog veel onontgonnen terrein. Van veel soorten is de omvang van de populaties niet eens bekend. Dat is ook zo leuk aan het werken met reptielen, er is nog zoveel ruimte voor nieuwe, baanbrekende ontdekkingen. Ik kan het studenten echt aanraden.’

Gaat je promotieonderzoek ook over de voortplanting van reptielen?

‘Nee, dat gaat over de ecologische-valhypothese. Dieren gebruiken aanwijzingen uit hun omgeving om nieuwe leefgebieden te vinden, maar ze kunnen verkeerde keuzes maken als een habitat aantrekkelijker lijkt dan die daadwerkelijk is. In irrigatiekanalen en waterbassins voor vee worden vaak dode reptielen en amfibieën aangetroffen. Ik wil onderzoeken welke triggers hen daar naartoe lokken en hoe het komt dat ze daar doodgaan. In mijn vrije tijd en op vakantie ga ik trouwens altijd samen met mijn vriend speuren bij putten en waterbassins om reptielen en amfibieën te redden. Ik ben constant bezig met het behoud van reptielen.’

Wageningen Experience Day voor alumni en medewerkers

Ben je alumnus of een medewerker van WUR? Kom dan ook naar de Wageningen Experience Day en doe mee aan de quiz van Rob Urgert:
Aanmelden voor de Wageningen Experience Day kan op deze pagina en hier vind je ook het volledige programma.