Beerenplaat

Niet toegankelijk

Ten noorden van het drinkwaterbekken Berenplaat, in de Oude Maas ligt het bosreservaat Beerenplaat. Het bosreservaat ligt op het buitendijkse deel van de plaat en staat onder invloed van getijden en rivierwaterstanden. Het is geleidelijk ontstaan door sedimentatie. Het buitendijkse gebied is van oudsher in gebruik geweest als griend; hiervan is in delen de griendcultuur al langere tijd verwaarloosd.

De bodem bestaat uit moerige gronden en zeekleigronden. De bodem is in een groot deel van het reservaat verstoord als gevolg van begreppeling. De greppels werden ten behoeve van de griendcultuur gegraven en de gegraven grond werd tussen de greppels opgebracht waardoor ruggen ontstonden. De greppels slibben langzaam dicht, doordat het getijdenverschil niet meer zo groot is. Het gebied is bij hoge rivierwaterstanden niet toegankelijk.

Het sterk verruigde bos bestaat uit verschillende wilgensoorten: schietwilg, katwilg en kraakwilg, alsmede van bastaarden van deze soorten. Brandnetel komt in grote delen voor. Waar nattere plekken zijn komt ook dotterbloem voor. Ook zijn gele lis, wolfspoot, echte valeriaan en moeraswalstro aanwezig en is het zeldzame zomerklokje gevonden.

Verder komen stukken met riet voor.