Project
Het effect van de wolf op aaseters in Nederland
Na een afwezigheid van 150 jaar heeft de wolf zich opnieuw in Nederland gevestigd. Inmiddels zijn er twee territoria en een territorium in wording op de Veluwe. Het voedselweb in dit beschermde natuurgebied wordt hierdoor completer. Maar heeft dit ook een meetbare impact op natuurlijke processen, zoals de kringloop van voedingsstoffen?
Uit buitenlands onderzoek is bekend dat wolven bij voorkeur hun eigen prooien doden, maar dat ze niet alles zelf opeten. De prooiresten die ze laten liggen bestaan vaak uit verteringsorganen, zoals maag en darm. Deze vormen een perfecte voedselbron voor aaseters, zoals raven en vossen. WUR en ARK onderzoeken gezamenlijk of de Veluwse een leverancier van aas zijn voor aaseters en welke aaseters er gebruik van maken.
Eén van de vragen is of wolven ook zelf als aaseter actief kunnen zijn, door te eten van dode dieren die door natuurbeheerders in het bos worden achtergelaten. Het gaat hierbij om slachtoffers van wildaanrijdingen en om dieren die zijn geschoten voor populatiebeheer. Buitenlands onderzoek beschrijft dat aas eten door wolven af en toe kan voorkomen, bijvoorbeeld na een mislukte jacht of bij verminderde conditie. Het is niet bekend of aas ook deel uit maakt van het dieet van de Veluwse wolven. Recentelijk opgestart onderzoek zal hier de komende jaren meer duidelijkheid over verschaffen.
Door dit onderzoek zal de komende jaren duidelijk worden of en hoe de Veluwse wolven de kringloop van voedingsstoffen beïnvloeden.
