Blog 5: Op stap met Vroege Vogels, door Hymke Meijer

28 mei – Vroege Vogels op bezoek!

We maken kennis met de crew en moeten al snel aan de slag om de fuiken te zetten, er is namelijk veel regen voorspeld. Samen met Menno en de crew worden de fuiken in het water gezet. Joep, Joey en Gijs hebben een zender van de geluidsman gekregen en vertellen tijdens het werk wat we doen. Helaas werkte het weer niet mee en kregen we toch wat flinke buien over ons heen. Zulk slecht weer hebben we tot nu toe nog niet gehad. Op zich geeft dat ook wel een mooi beeld, zo zie je maar weer dat veldwerk niet altijd over rozen gaat.

29 mei - Fuiken legen

De volgende ochtend gingen we weer met Vroege Vogels op pad. Menno hielp volop mee met het legen van de fuiken. De vangst was niet enorm – veel oudere vis is na het paaien al weer naar dieper water en het broed houdt zich nog verscholen tussen de vegetatie -, maar zorgde toch voor enthousiasme bij de crew en mooie verhalen over het belang van Marker Wadden voor vissen.

Toen we als één van de laatste vissen van de dag de tiendoornige stekelbaars konden laten zien waren we toch wel erg tevreden. Zo konden we ook het verhaal wat we al eerder op Nature Today vertelden nog even meegeven!

Na het legen van de fuiken moesten we alweer snel huiswaarts, maar we hebben genoten van het enthousiasme en de inzet van iedereen van Vroege Vogels.

4 juni – Marker Wadden doop

Een week na ons Vroege Vogels avontuur was het alweer tijd om naar Marker Wadden te gaan. We beseffen ons maar al te goed wat een mazzel we hebben om zomaar 3 weken achter elkaar naar deze mooie plek te mogen. Vervelen zal het in ieder geval niet! Elke week is anders en de ontwikkeling van larven naar kleine vis gaat snel.

De eerste avond zetten we de fuiken niet op onze standaardlocaties, maar op de plekken waar Gijs ons in zijn blog over vertelde. Deze plekken zijn een stuk lastiger begaanbaar. Het is verder door het water lopen en je zakt makkelijk weg. En ja hoor…. ook Cédulie en ik moesten geloven aan onze Marker Wadden doop. Allebei struikelden we en schepten we water onze waadpakken in. Met natte pakken hebben we de rest van de fuiken gezet. Dit wordt nog wat met het legen van de fuiken dachten we meteen…

5 juni – Terugkeer van de roofblei

Licht gespannen gingen we naar de fuiken. Ik wist zeker dat we weer een nat pak zouden halen. Gelukkig kwam Gijs ons helpen met de boot. Hij duwde mij door het water heen, zodat ik niet eens het water in hoefde. Wat een luxe! Zo hebben we de fuiken leeggehaald. We vingen vooral heel veel baars en snoekbaars van ongeveer 3 cm lang. Wat wel opvallend is, want vorig jaar werden deze vooral eind juni gevangen. Zal het door het warme (maar natte) voorjaar komen dat we ze dit jaar eerder vangen? Ook vingen we een leuke verrassing, een roofblei. Voor Joep en Joey heel leuk, omdat ze al een voorspelling hadden gemaakt dat we de roofblei rond deze tijd zouden vangen. Vorig jaar hebben ze deze soort namelijk ook precies rond deze tijd in de fuiken gehad. Zal het toeval zijn? Wij vonden het in ieder geval een leuke vangst!

Kano-avonturen

Na het legen van de fuiken zijn Gijs en ik op pad gegaan met een kano. We wilden namelijk graag plekken bemonsteren die wat lastiger bereikbaar zijn, dieper in het rietmoeras. Dit was voor ons een leuk avontuur. Het was namelijk prachtig weer, en we mochten door rustige stukken kanoën. Je krijgt een heel ander beeld van de compartimenten vanaf het water. We hebben een aantal hele kleine driedoornige stekelbaarsjes van 1 of 2 cm gevangen die dekking zochten tussen de moerasandijvie. Na het kano avontuur hebben we onze fuiken weer op de vaste plekken neergezet.

6 juni

Een ‘normaal’ ochtendje fuiken legen. Hoe normaal het is vraag ik me toch steeds af? want tijdens zo’n ochtend fuiken legen in het zonnetje blijven we toch tegen elkaar zeggen dat we bijzonder werk mogen doen. De vangst was vergelijkbaar me de dag ervoor. Weer veel kleine baarsjes en snoekbaarsjes van 3-4 cm en een grote snoekbaars van 68 cm. Geen goede maten voor lepelaars en grote zilverreigers, en die zien we dan ook nauwelijks deze weken. Tijdens het legen van de fuiken voeren Cédulie en Gijs nog wat larven- en benthosbemonsteringen uit voor hun eigen onderzoeken.

De rest van de dag hebben we nog even met het ravonnet gevist en vooral veel bezoekers verteld over ons onderzoek. Het is leuk om ze nu ook door te kunnen verwijzen naar de blogs. Ook ontvingen we veel leuke reacties van de mensen van Natuurmonumenten die aanwezig waren op het eiland.

Vol voldoening kunnen we weer huiswaarts!