Dr. Norman E. Borlaug – Oprichter van The World Food Prize Foundation
In 1970 kreeg Norman E. Borlaug de Nobelprijs voor de vrede voor zijn levenslange werk om een hongerige wereld te voeden. Hoewel hij een wetenschapper is met buitengewone bijdragen, is de grootste prestatie van dr. Borlaug misschien wel zijn eindeloze strijd geweest om de verschillende stromen van landbouwonderzoek te integreren in levensvatbare technologieën en politieke leiders ervan te overtuigen deze vooruitgang tot stand te brengen.
Dr. Borlaug is van Noorse afkomst en groeide op in Cresco, een kleine boerengemeenschap in het noordoosten van Iowa. Hij leerde zijn arbeidsethos op een kleine boerderij met gemengde gewassen en vee.
De talenten van Dr. Borlaug als atleet (vooral in het worstelen) opende de deuren voor hem om Bosbouw te studeren aan de Universiteit van Minnesota. Na zijn afstuderen in 1937 ging hij aan het werk voor de Forest Service in de Verenigde Staten, aanvankelijk in Idaho en later in Massachusetts en Connecticut. Hij keerde terug naar de Universiteit van Minnesota, begon aan een studie plantenpathologie en ontving zijn PhD in 1942.
Na zijn afstuderen werkte Dr. Borlaug als een microbioloog voor E.I. Dupont de Nemours, totdat hij in oorlogstijd in dienst ging.
In 1944 nam Dr. Borlaug deel aan het baanbrekende technische assistentieprogramma van de Rockefeller Foundation in Mexico, waar hij onderzoek deed naar de verbetering van tarwe. De daaropvolgende zestien jaar werkte hij aan het oplossen van een reeks problemen met de productie van tarwe die de tarwecultuur in Mexico beperkten en hielp hij een hele generatie jonge Mexicaanse wetenschappers opleiden.
Het werk in Mexico had niet alleen een diepgaande invloed op het leven van Dr. Borlaug en de filosofie van onderzoek en ontwikkeling in de landbouw, maar ook op de landbouwproductie. Eerst in Mexico en later in vele delen van de wereld. Het was op de onderzoeksstations en boerenvelden in Mexico dat Dr. Borlaug opeenvolgende generaties tarwevariëteiten ontwikkelde met brede en stabiele ziekteresistentie, brede aanpassing aan groeiomstandigheden over vele breedtegraden en met een buitengewoon hoog opbrengst potentieel.
Deze nieuwe tarwevariëteiten en verbeterde gewasbeheerpraktijken veranderden de landbouwproductie in Mexico in de jaren 1940 en 1950 en later in Azië en Latijns-Amerika. Wat leidde tot wat vandaag bekend staat als de 'Groene Revolutie'. Vanwege zijn prestaties om honger, hongersnood en ellende overal ter wereld te voorkomen, wordt beweerd dat Dr. Borlaug "meer levens heeft gered dan enig ander persoon die ooit heeft geleefd."
Bron: www.worldfoodprize.org