Rouw tijdens je studie

In een heart-to-heart gesprek kun je praten met een van onze professionele student life coaches Marloes Harkema of Evelien Meijs. Zij zijn ervaren in rouwbegeleiding. Ga naar student life coaches.

De WUR-studentenpsychologen bieden kortdurende begeleiding bij psychische problemen. Twijfel je of je naar een studentenpsycholoog of een life coach wilt gaan? Maak dan een afspraak voor een Walk-in gesprek met een van de studentenpsychologen. Zij helpen je bij het maken van een keuze.

Door middel van kleine creatieve schrijfoefeningen breng je jouw rouw onder woorden. Je geeft een stem aan je verdriet of schrijft warme herinneringen aan je dierbare op. Dit kan op zichzelf al helend zijn.

Als je wilt, deel je je ervaringen en adviezen met anderen en leer je ook van hen. Iedereen gaat anders om met verdriet en soms leidt dat tot nieuwe ideeën.

Georganiseerd door en voor studenten die een ouder hebben verloren.
Eén keer in de maand komt een groepje studenten bij elkaar die recent, of langer geleden een ouder hebben verloren. Om ervaringen te delen en herkenning te vinden. Om samen een weg te vinden hoe je ruimte maakt voor rouw in je drukke dagelijkse leven, hoe je er met anderen over praat of hoe je weer ontspanning en een stabiel fundament vindt in jezelf.

• “Toen ik naar een nieuw studentenhuis verhuisde, was dat moeilijk. Niemand wist dat mijn moeder was overleden en ik wist niet hoe ik erover moest praten. Nu heb ik foto's van haar in mijn kamer en dat helpt me om mijn verhaal te vertellen.”
• “Door de dood van mijn beste vriendin voelde ik me geïsoleerd, alsof er een glazen muur was die me scheidde van andere studenten. Ik deed wel mee en lachte, maar het ontbrak aan oprechtheid. Ik ontdekte dat het aangaan van betekenisvolle gesprekken over mijn verdriet een beter gevoel van balans geeft.”
• “Een medestudent in onze vereniging worstelde met een ernstige depressie. Ondanks dat hij wist dat het niet goed met hem ging, kwam zijn zelfmoord als een schok. Onlangs hielden we een herdenking om te vieren dat het een jaar geleden was dat hij overleed. Ik voelde me weer verdrietig en machteloos. Het heeft me echt geholpen om met iemand te praten!”
• “Mijn vader is chronisch ziek en ik vind het moeilijk om een balans te vinden tussen er zijn voor mijn ouders en genieten van mijn studentenleven. Als ik hier ben, voel ik me vaak schuldig en kan ik niet genieten. Maar als ik daar ben, word ik juist geconfronteerd met de realiteit en zorgen, en wil ik er soms gewoon weer tussenuit.”
• “Nadat mijn vriendin en ik uit elkaar gingen, vond ik het moeilijk om me te concentreren op mijn studie. Onze gezamenlijke vriendengroep voelde niet meer als de leuke en veilige ruimte die het vroeger was, en ik merkte dat ik worstelde met mijn vriendschappen.”