Nieuws
Verwijderen van ozonvervuiling draagt bij aan voedselwelzijn met juiste beleidsreactie
Het verwijderen van ozonvervuiling kan aanzienlijke voordelen opleveren voor voedselwelzijn, maar het eerlijk verdelen van de voordelen onder de winnaars en verliezers kan voor de beleidsmakers nog een hele kluif worden. Dat is wat onderzoekers van Wageningen University & Research concludeerden bij het modelleren van het effect van zo'n opruimingsactie op de tarweproductie en -distributie in India. Met een unieke combinatie van gewasopbrengst- en economische modellen tonen zij aan dat het een kwestie is van het juiste beleid om de vruchten van een dergelijke verandering te plukken.
De ozonvervuiling opruimen is op zich al een uitdaging, maar de succesvolle uitvoering ervan brengt misschien een nieuwe reeks hordes voor beleidsmakers met zich mee. In een groot interdisciplinair project hebben wetenschappers in Wageningen onderzocht wat het opruimen van ozonvervuiling zou betekenen voor India als het gaat om hun tarweproductie en -distributie. India is wat dat betreft interessant omdat de regering daar tarwe inkoopt en verdeelt in een poging voedselzekerheid te bereiken voor de laagste inkomensgroepen. Als ozon verwijderd zou worden, hoe zou dat de opbrengst van tarwe beïnvloeden en hoe zou een productieverandering invloed kunnen hebben op de boeren en de consumenten? Hoe moeten regeringen reageren?
Dr. Roger Cremades, universitair docent bij de leerstoelgroep Urban Economics, heeft met zijn internationale collega's een visie gecreëerd voor een ozonvrije toekomst. Daarmee kan een aantal van die vragen worden beantwoord aan de hand van ultramoderne modellen en beleidsanalyse op maat. Hun artikel werd gepubliceerd in PNAS, een gerenommeerd journal.
Een uitdaging voor beleidsmakers
Volgens wetenschappelijke schattingen gaat gemiddeld 14% van de tarweproductie verloren door ozonvervuiling, wat een negatieve invloed heeft op de kosten van de voedseldistributie voor de bevolking. Om deze effecten op verschillende belanghebbenden te onderzoeken hebben de wetenschappers simulaties gedraaid van verschillende beleidsscenario's. Hierbij hebben ze gekeken naar wat bijvoorbeeld zou kunnen gebeuren met de prijs van tarwe, het welzijn van de burgers en de regeringsbegroting. “Ons gecombineerde landbouwbeleidsmodel toont aan dat het wegnemen van de ozonvervuiling de productie van tarwe verbeterd. Als de regering zou reageren door het uitgavebudget voor tarwe of de inkoophoeveelheid vast te zetten, dan zou dat leiden tot een prijsdaling, wat nadelig is voor boeren”, zo legt Cremades uit.
“Als de overheid in plaats daarvan de prijs van tarwe zou vastzetten en belooft om tegen die prijs in te kopen, dan zouden boeren beschermd worden tegen dat economische verlies. In dat geval profiteren burgers echter niet van de toegenomen productie”, vervolgt Cremades. “Dit is wat het onderzoek aantoont: het wegnemen van de ozonvervuiling zou aanzienlijke voordelen voor het voedselwelzijn hebben, maar beleidsmakers zullen hun welzijnsbeleid en andere beleidslijnen zorgvuldig moeten aanpassen om zowel producenten als consumenten te blijven ondersteunen en tegelijkertijd ook te profiteren van het toegenomen aanbod en lagere prijzen.”
De modellen van de wetenschappers zullen regeringen ondersteunen die op termijn wellicht met deze uitdaging worden geconfronteerd.
Verschillende wetenschappelijke disciplines
“We zijn erg trots op wat we hier hebben bereikt”, benadrukt Cremades. “De manier waarop de vooruitgang in de gewasopbrengstmodellering samenkwam met de beleidsanalyse is vrij uniek. Het was een grote uitdaging om deze te combineren.” De economische modellen waren afgestemd op de specifieke vragen die de onderzoekers beantwoord wilden hebben, waarbij rekening werd gehouden met de verschillende beleidsscenario's die door het team werden ontwikkeld.
“Het resultaat is een zogenaamd geïntegreerd model, een model dat bestaat uit ideeën en variabelen afkomstig uit verschillende wetenschappelijke disciplines, van vervuiling uit verschillende bronnen, zoals steden en energieproductie, tot gemodelleerde gewasopbrengstvoorspellingen en gedetailleerde beleidsanalyses van verschillende economische scenario's. Een hoogstandje van de interdisciplinaire wetenschap, al zeg ik het zelf.” Cremades is van mening dat dergelijke innovatieve samenwerkingsinitiatieven essentieel zijn om de antwoorden te vinden die relevant zijn voor onze toekomst.