Risico’s van vislood voor het aquatisch milieu

Het realistische risico voor waterdieren van opgelost lood dat vrijkomt uit vislood in Nederlandse watersystemen is nog lastig in te schatten. Er is nagenoeg geen onderzoek gedaan naar bijvoorbeeld de looddichtheid op populaire vislocaties, de mate waarin het vislood aan de sedimentoppervlakte ligt, de verdunningsfactor (doorstroomsnelheid), de sedimentatiesnelheid van zwevende deeltjes (afdekking lood), en invloed van baggeren.

De oppervlakte van loodobjecten op locaties waar veel sportvisserij wordt beoefend lijkt (nog) niet direct bepaald in Nederland, en zou gezien de decennialange nalevering van lood dat al aanwezig is in het milieu nader onderzocht moeten worden. Dit onderzoek toont aan dat daar wel een aanleiding voor is: De waterslak ‘het puntig blaashoorntje’ (Physella acuta) ging weliswaar niet dood van blootstelling aan opgelost lood, maar in vergelijking met de controle groep was de groei van de slakken significant lager bij 4 loodjes per pot met 1 liter water. Dit heeft gevolgen voor hun populatieaanwas en daar deze diertjes op het menu staan van andere organismen mogelijk ook voor andere groepen in het aquatische milieu.