‘Levende’ golfbreker in finale 4TU Impact Challenge

“Volgend jaar moet de eerste levende golfbreker op proef in de Oosterschelde liggen”, zeggen Mitchell Williams (26) en Frej Gustafsson (23) vastberaden. De twee zijn net afgestudeerd in Aquaculture & Marine Resource Management en richten zich nu volledig op hun uitvinding ReShore: een drijvende constructie die nog het meest doet denken aan een ruimtesatelliet. Per stuk zijn de langbenige bouwwerken 15 meter, maar schakel er acht aan elkaar en je hebt een volwaardige vervanging van de robuuste bestaande betonnen constructies die nu de kust beschermen. Sterker nog, zeggen de mannen, de levende golfbreker beschermt ook het ecosysteem onder water en creëert een goede leefomgeving voor dier en plant: zoals oesters, mosselen en zeewier. “Soorten die de basis van een ecosysteem vormen: waardoor andere dieren en planten kunnen bestaan”, legt Frej uit, die zich het meest op de biologische kant van het verhaal richt. Mitchell – het zakelijke brein – voegt daaraan toe: “De schelpdieren die aan de constructie groeien, kunnen ook voor consumptie dienen. Het hangt ervan af wat een klant wil. We denken bijvoorbeeld aan havens, overheden en waterbouwbedrijven.”

Duurzaamheid voorop

Wie de levende golfbreker straks ook aankoopt: duurzaamheid staat voorop om land én zee te beschermen. Naast de kust denken Frej en Mitchell dat hun uitvinding geschikt is voor extra kwetsbare plekken in de zee, zoals mangroves en koraalriffen. Frej: “Sowieso we willen we op maat gaan werken. Zo is er in de Noordzee een tekort aan zeegras waarin heel veel diertjes kunnen leven. Dan passen we de golfbreker zodanig aan dat juist zeegras eronder kan gaan groeien.”

Het exacte ontwerp en de materiaalkeuze zijn nog onderwerp van discussie. Duidelijk is wel dat de golfbreker niet vast zal zitten, in tegenstelling tot de huidige betonnen golfbrekers die als een muur in de zeebodem zijn bevestigd of drijven en met een anker ín de bodem zitten. Het ReShore-ontwerp maakt gebruik van verzwaarde poten – een soort kisten van cement – die de golfbreker op zijn plek houden, maar de zeebodem sparen en door inkepingen en groeven juist planten en vissen kunnen herbergen”, zegt Mitchell. “Verder zullen er een soort kooien aan de golfbreker hangen, waarin oesters en mossels kunnen groeien, en lange lijnen waaraan planten als zeewier zich kunnen vastgrijpen.”

Alternatief voor zand opspuiten

Mitchell en Frej richten zich in hun businessplan in eerste instantie op Europa, waaronder Nederland. Hier zie je niet veel golfbrekers aan zee, terwijl in landen als Frankrijk en Portugal de kust er vol mee ligt. Mitchell: “Nederland beschermt de kust veelal door zand op te spuiten”. Frej: “Dat onze golfbreker ook een optie is, willen we komend jaar in de Oosterschelde laten zien.” Volgens de twee is de provincie Zeeland de ideale plek voor hun pilot: “De regio is innovatief en heeft een rijke oester-en mosselteelt. Bovendien is de kracht van de golven minder, waardoor onze proefversie minder te verduren krijgt.” Na Zeeland komen het Verenigd Koninkrijk en Zweden in beeld, waar de jonge ondernemers al contacten hebben gelegd. “Ons netwerk wordt steeds steviger, zeker omdat we dit jaar al meer prijzen hebben gewonnen zoals de INNO Student Challenge van het Wereld Natuur Fonds (WNF). Bedrijven en deskundigen bellen óns nu, in plaats van dat wij de boer op moeten.”

Mochten ze op 19 november ook de 4TU Impact Challenge binnenslepen, dan zal hun bereik alleen maar groter worden. De winnaar mag namelijk mee met de Nederlandse handelsdelegatie naar de World Expo in Dubai. “Juist Dubai is heel interessant. Als belangrijke havenstad is hun maritieme industrie ver ontwikkeld, bovendien hebben ze veel ervaring met bouwen op zee.”, weet Mitchell. Door corona is de Expo uitgesteld, maar daar wachten de mannen niet op: “Volgend jaar beginnen we in de Oosterschelde en binnen twee tot vijf jaar willen we onze levende golfbreker wereldwijd uitrollen.”