Kinderen aan het roer: Wat moet er gebeuren met de Noordzee?

De docenten worden getest tijdens het openingscollege

Het college begon direct interactief, met alle kinderen die enthousiast hun handen opstaken om vragen te beantwoorden. Toen gevraagd werd waarvoor we de Noordzee gebruiken, kwam er een golf aan antwoorden. "Strand!", "Rennen!", "Vissen!", riepen de kinderen. De docenten lieten ze kennismaken met het idee dat de Noordzee meer is dan alleen een plek voor strandplezier. Visserij, scheepvaart, natuur en windenergie werden geïntroduceerd als belangrijke thema’s en daarbij vroegen Ingeborg en Esther de kinderen om mee te denken over hoe we al deze zaken op een duurzame manier kunnen combineren.

“Wisten jullie dat anemonen zuurstof maken en CO2 uit de lucht halen?” vroeg Ingeborg enthousiast. De kinderen waren verbaasd en luisterden aandachtig, hoewel sommigen zich maar moeilijk konden inhouden om hun eigen ideeën te delen. Een leerling kon zijn vraag dan ook niet langer voor zich houden: “Weten jullie hoe oud de Noordzee is?”. De docenten legden uit dat de Noordzee werd gevormd tijdens de laatste ijstijd, zo’n 10.000 jaar geleden. “Beantwoordt dat je vraag?” vroeg Ingeborg. “Ik wist het al, maar ik wilde jullie gewoon testen!” antwoordde de leerling met een glimlach.

Kinderen gaan de Noordzee verdelen

Na het college werden de kinderen verdeeld en kregen ze een opdracht. In groepen van vier of vijf kinderen gingen ze samen de belangen van de visserij, de scheepvaart, energie en de natuur vertegenwoordigen. "Yes, ik mag natuur verdedigen!", riep een leerling blij, terwijl een ander juist zuchtte: "Ahhh nee, nu moet ik dit allemaal lezen", wijzend naar het A4’tje voor hem.

De kinderen werkten samen om een toekomstplan voor de Noordzee te maken en overlegden over hoe ze de Noordzee kunnen verdelen. Wat moet er meer of minder? Wat helemaal niet? En waarom? Dit leidde tot creatieve oplossingen. Een van de groepjes besloot bijvoorbeeld dat windmolens en natuurgebieden prima samen konden, omdat dat meer ruimte zou besparen. “Scheepvaart krijgt van ons geen specifieke gebieden, maar wel een route!”, werd er gepresenteerd. Waar anderen een rotonde speciaal voor de scheepvaart introduceerde. Aanvankelijk was er ook een groepje die alle natuur weg wou doen, maar de leerling die het opnam voor de natuur stak hier een stokje voor.

De toekomst van de Noordzee

Aan het einde van de middag presenteerden de kinderen hun plannen aan elkaar. Een van de leerlingen concludeerde trots: “Je kunt ook een beetje vissen, wij vinden dat het wel wat minder kan dan hoe het nu gaat.” Esther Nijkamp-Schaars zei achteraf: “Het was écht bijzonder om te zien hoe de leerlingen, zonder ruzie, tot een consensus kwamen, terwijl ze aanvankelijk heel verschillende ideeën hadden. Daar kunnen volwassenen nog wat van leren!”

Een leerling vroeg bij het verlaten van het lokaal nog hoopvol aan Ingeborg Mulder: “Mevrouw, gaat u ons plan wel gebruiken? We hebben overal over nagedacht. Dat wordt wel gebruikt toch? Ik kan niet wachten om ons plan online te zien!”