Als kasbeheerder moet je altijd paraat staan

Maar liefst 4500 potjes moest Milou Fernandez inzaaien voor de Autonomous Greenhouse Challenge. Om die vervolgens te verzorgen en – zodra de zaadjes waren uitgegroeid tot plantjes – ook nog eens te verpotten. “Gelukkig hoefde ik dit niet allemaal in m’n eentje te doen, maar kreeg ik hulp van een paar collega’s. De potjes hebben we verdeeld over de zes kascompartimenten, waarvan vijf worden gebruikt door de deelnemende teams en eentje door een team van WUR-experts, de referentiekas. Zodra we alle potjes hadden klaargezet en hadden voorzien van een druppelaar, kon de Challenge gaan draaien.”

Rol als kasbeheerder

Na een stage vanuit haar opleiding als teeltmanager kreeg Fernandez het beheer over 33 kassen. “Ik was net gestart als junior gewasverzorger toen de vorige beheerder met pensioen ging. Mij werd gevraagd of ik het wilde overnemen en dat leek me wel wat. Hieronder vielen ook de kassen voor de Challenge. Na een paar maanden in de leer ben ik begonnen als kasbeheerder. In die functie moet ik onder meer zorgen dat kassen gereed zijn voor proeven en dat ik bijbehorende werkzaamheden verricht, zoals potjes bewateren als dat nodig is. Ook ben ik het aanspreekpunt voor onderzoekers.”

Controlerondjes door de kas

Tijdens de Challenge is Fernandez elke dag wel in de kassen te vinden. “Ik voer onder meer controles uit, om fouten op te sporen. Op de middelste tafel van elke kas staat bijvoorbeeld een maatbeker. We registreren of deze ook daadwerkelijk water heeft gegeven. Als dat niet zo is terwijl dat wel zou moeten, klopt er iets niet. Ook zijn er soms technische problemen die ik of iemand anders moet verhelpen. Als ik door de kas loop, kijk ik ook altijd even naar de plantjes. Dan til ik ze op om te kijken hoe zwaar ze zijn. Dat is puur voor mijn eigen informatie, ik mag er verder niks aan veranderen. Het enige wat ik kan doen, is mijn contactpersoon benaderen en vragen of het klopt of niet.”

Verschillen tussen de teams

Bij haar rondjes door de kassen merkt Fernandez duidelijke verschillen tussen de teams bij de gemaakte keuzes in de aansturing van het kasklimaat. “In de ene kas is het een stuk warmer of vochtiger dan in de andere. Sommige teams hebben hierin keuzes gemaakt die je niet snel ziet in de praktijk. Of die uiteindelijk goed uitpakken, zal blijken uit het eindresultaat. Een goede opbrengst kan teniet worden gedaan door enorm hoge kosten. De verschillen in gewasontwikkeling worden inmiddels steeds duidelijker. In sommige kassen zie je echt al vrij veel rode vruchten, terwijl andere wat achterblijven.”

Challenge binnen de Challenge

Haar rol als kasbeheerder bij de Challenge vraagt van Fernandez wel de nodige flexibiliteit. “Ik moet voor de teams voortdurend beschikbaar zijn. Als ze bijvoorbeeld willen dat de potjes uit elkaar worden gezet, moet ik dat binnen een bepaalde tijd doen. Dat moet allemaal handmatig gebeuren. Soms betekent dat dat ik mijn agenda helemaal moet omgooien. Maar ik vind die betrokkenheid en hectiek juist ook weer heel leuk. Ik beschouw het als een Challenge binnen de Challenge. In de laatste fase zal ik het nog drukker krijgen, als planten groter worden en vaker verstrikt raken. En uiteindelijk moeten we alles nog gaan oogsten en meten, ook daar help ik bij.”