Alumnus Pádraic Flood, oprichter van Aardaia: ‘Aardaker heeft de potentie een eiwit-aardappel te worden’

Pádraic Flood studeerde plantkunde in Dublin. Toen hij op zoek ging naar een promotieplaats op het gebied van plantsysteemkunde of fotosynthese stuitte hij op een interessant onderzoeksproject in Wageningen. ‘Ik had nooit eerder van WUR gehoord. Ik ontdekte pas later dat het een middelpunt is van voedingswetenschap en landbouwonderzoek. Wageningen is behoorlijk bekend op het zuidelijk halfrond, maar niet in Ierland.’

‘Mijn onderzoek richtte zich op genetische variatie in fotosynthese. We ontdekten veel variatie in de fotosynthesecapaciteit van de planten die we bestudeerden. Ik vond mijn PhD over het algemeen erg leuk. Het was af en toe best een uitdaging, maar ik vond het Nederlandse systeem waar je fatsoenlijk betaald krijgt en vakantiedagen hebt prima. Bovendien zijn er veel slimme en gemotiveerde mensen, waardoor het een perfecte omgeving is om jezelf intellectueel te ontplooien. Daarnaast was ik de enige PhD-student die het Nederlandse weer een enorme verbetering vond! Het regent en waait hier aanzienlijk minder dan in Ierland.’

18.000 kilometer om een plant te zoeken

‘Na mijn promotie deed ik een postdoc aan het Max Planck Instituut in Keulen. Mijn onderzoek ging over een veelvoorkomende plant, Arabidopsis thaliana. We weten meer over deze plant dan welke andere plant ook, maar onze kennis over deze soort in het wild is erg beperkt. Ik reisde onder andere naar Afrika om de plant te zoeken en om meer te leren over de genetische verschillen tussen de Arabidopsis in verschillende regio’s. Ik legde meer dan 18.000 kilometer af om de verschillende soorten te vinden, van Zuid-Afrika tot Saudi-Arabië, en van zeeniveau tot 4.500 meter hoogte.’

Flood keerde in het najaar van 2019 met zijn gezin terug naar Wageningen, waar zijn vrouw een nieuwe baan had gevonden. In mei 2020 kreeg hij een baan als onderzoeker bij WUR – en toen brak de coronapandemie uit. ‘De pandemie veranderde mijn perspectief volledig. Ik besefte dat de internationale gemeenschap niet in staat was in actie te komen tegen een plotselinge mondiale crisis. Ik begon me af te vragen welke hoop we dan hadden op het gebied van de chronische, slepende klimaatcrisis en de veel complexere ineenstorting van ecosystemen. Ik besloot afstand te nemen van fundamenteel onderzoek en mijn carrière te wijden aan bijdragen aan een duurzamere en meer weerbare toekomst.’

Ondergronds potentieel van de aardaker

‘We moeten zorgen voor een veilige en duurzame voedselvoorziening. Dat is wat ik wil voor mijn kinderen, mijn familie en de toekomst. Volgens mij is het al een goed begin om te kijken naar het ongelofelijke potentieel van de biodiversiteit die ons omringt. Er zijn zo’n 20.000 eetbare planten, maar de industrialisatie van de landbouw zorgt ervoor dat we ons op slechts enkele gewassen concentreren. Tarwe, rijst en mais leveren meer dan de helft van de wereldwijde voedselenergie. Varkens op Nederlandse boerderijen eten soja uit Brazilië, wat een oorzaak is van ontbossing. Ons huidige voedselsysteem draagt bij aan het ineenstorten van ecosystemen en klimaatverandering.’

Daar komt de aardaker om de hoek kijken. De aardaker is een knolgewas, zoals aardappelen en cassave. Het is een vergeten gewas, maar groeit al duizenden jaren in Europa. ‘Het werd in Zeeland verbouwd in de 18^e eeuw! En het heeft heel veel potentieel. Het is een bron van eiwitten, in tegenstelling tot de aardappel. Daarnaast zet de aardaker lucht om in stikstof om zichzelf te bemesten, wat geweldig is voor een land met een stikstofcrisis, zoals Nederland. De combinatie van het oogstpotentieel van aardappelen met het eiwitpotentieel van soja of erwten is uniek. Hierdoor zou de aardaker een nieuwe gewassoort kunnen zijn: de eiwitaardappel.’

‘Ik heb in juli 2023 mijn bedrijf Aardaia opgericht. Ik heb een hectare volgeplant met aardaker vlakbij Wageningen. De oogst gebruik ik voor productie en veredeling. Een deel van de oogst is verkocht aan een sterrenrestaurant in Nijmegen. De rest gebruik ik om de plant te veredelen. Sommige knollen wegen slechts vijf gram, terwijl de beste 175 gram kunnen wegen. Er is dus veel potentieel om de genetische samenstelling waarmee de beste resultaten behaald kunnen worden te achterhalen. Theoretisch zou de aardakker een zeer hoge opbrengst, net zo hoog als de aardappel, kunnen behalen.’

Een speciale plek

‘Wageningen is een geweldige plek voor mijn bedrijf. Er is in deze regio veel talent. Hier werken gaat in het algemeen erg goed, hoewel de loonkosten en overhead hoog zijn. Maar we vinden het hier erg fijn, mede door de combinatie van de grootstedelijke culturele diversiteit en het knusse van een klein dorp. Wageningen is een bijzondere plek, en we hebben geluk dat we hier wonen.’