Achter de schermen

Wat nog niet gezegd is, is dat die opstappers hun werk niet zouden kunnen doen zonder de bemanning. Mannen met expertise op het gebied van vissen, navigeren, repareren van netten, repareren van technische mankementen en koken zorgen ervoor dat wij ons werk goed kunnen doen. Daarnaast zijn er nog twee stagiairs een oud-medewerker van de Tridens die ook niet stil kan zitten en zich nuttig maakt. Als je je afvraagt wat je het beste kunt roepen als je hulp nodig hebt, dan is dat hier aan boord niet ‘help!’ of ‘brand!’, maar ‘Dirk!’, want daar lopen er op dit moment weer vijf van rond.

De brug van het schip is continu bemand. Er is altijd een stuurman die de wacht heeft en overdag is de kapitein ook op de brug. ‘s Nachts draaien matrozen een wacht mee met één van de stuurlui. De stuurlui bedienen de knoppen waarmee de netten worden uitgezet vanaf een plek waar ze goed zicht hebben op het achterdek. Tijdens het vissen wordt op de brug in de gaten gehouden of de trekkracht aan de vislijnen constant is en op een veilig niveau door middel van het Marelec systeem. Hiermee kun je zien hoeveel kracht er op de vislijnen staat. Als de kracht te hoog is (de limiet kun je zelf instellen), zorgt het systeem ervoor dat de kracht van de lijnen af gaat door ze los te gooien. Gelukkig is dat eigenlijk nooit nodig. Ook gebruiken we de Marelec om te zien of het net stabiel vist. Een aantal keren per reis wordt een trek voortijdig beëindigd omdat de trekkracht naar onze eigen zin te hoog oploopt, bijvoorbeeld omdat er stenen in het net of schotje zitten.  

Aan dek zijn bootslui en matrozen verantwoordelijk voor het veilig en goed uitzetten en binnenhalen van de boomkorren. Eén van de bootslui communiceert met de stuurman op de brug over wat er gedaan moet worden. Terwijl wij nog aan ons ontbijt zitten, hebben de mannen er al voor gezorgd dat we aan het vissen zijn en wij om 8 uur aan het werk kunnen. Als er schade is aan de netten, of er een ander net moet worden bevestigd, gebeurt dat  ook door de bootslui en matrozen. Als wij ‘s avonds klaar zijn met onze vangst, maken zij het dek waar wij de vis uitzoeken schoon. Verder leveren deze mannen extra handen bij het sorteren van de vangst en schilderen en schrobben ze tussen de bedrijven door ook nog het schip.

In de kombuis (=de keuken) zorgen de koks voor het eten. Lekker, divers en in overvloed. ‘s Middags eten we warm (3 gangen) en ‘s avonds brood met altijd nog iets lekkers er bij. Om te zorgen dat alles op tijd klaar is, staan de koks ‘s morgens ongeveer twee uur vroeger op dan de rest. Het is een luxe om iedere dag aan te kunnen schuiven aan tafel en na het eten weer zomaar weg te rennen, want ook de afwas wordt gedaan.

Tot slot, de machinekamer, onderin het schip. De machinisten hebben net als de stuurlui de wacht om te zorgen dat er ook ‘s nachts iemand beschikbaar is als er storingen zijn of technische hulp nodig is. Overdag zijn alle machinisten aan het werk. Ze zorgen dat de apparatuur blijft werken of gerepareerd wordt en als bij ons in de werkruimte het water uit het putje omhoog komt zetten, schieten zij te hulp met waterstofzuiger en een oplossing voor de langere termijn.

Al met al is dit schip een 24 uurs bedrijf waar 30 mensen rondlopen, waarvan achttien bemanningsleden, acht IMARES medewerkers, een visserman, een oud-medewerker van de Tridens en twee stagiairs.