“Water is een publiek goed, geen handelswaar!”

Samenvatting

Problemen met en strijd tegen privatisering van drinkwater staan op ons netvlies als behorend bij landen in het Zuiden. Deze komen echter ook in Europa voor. In 2013 stond een nieuwe sociale beweging (“Right2Water”) op tegen Europees beleid voor “liberalisering” van publieke diensten. De beweging gebruikte het “Europees Burgerinitiatief” (EBI) om “het mensenrecht op water en sanitatie” te verankeren in Europese wetgeving. Het doel was om hiermee een definitief einde te maken aan de privatisering van water in Europa. Met hun campagne behaalde de beweging 1,9 miljoen handtekeningen waarmee “Right2Water” het allereerste succesvolle EBI werd. Het plaatste ‘water’ bovenaan de Europese politieke agenda en voorkwam de liberalisering (en daarmee privatisering) van drinkwater. Successen verschilden echter enorm per land. In mijn thesis onderzoek ik hoe en waarom de “Right2Water” beweging aansloeg in sommige landen en geen respons kreeg in andere, aan de hand van drie casussen (Griekenland, Spanje en Nederland) en één overkoepelende studie (Europa).