Vangstreductie via beheer van het gesloten seizoen : Staandwantvisserij in het IJsselmeer/Markermeer

Summary

Het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) is verantwoordelijk voor duurzame visserij op snoekbaars, baars, blankvoorn en brasem in het IJssel-/Markermeer. LNV wil onderzoeken of toekomstige vangstadviezen (maximale toegestane vangsten) gehaald kunnen worden via het beheren van het gesloten seizen voor de staandwantvisserij. De kennisvraag van deze rapportage is hoe vangstadviezen behaald kunnen worden via beheer van stilligperiodes en de lengte van het gesloten seizoen. Daarbij wordt gekeken in welke weken de hoogste aanlandingen en vangstsucces worden gerealiseerd binnen een visseizoen. Ook wordt onderzocht hoe groot het risico is dat het effect van een stilligweek teniet wordt gedaan door extra hoge vangsten in de weken erna. Zowel aanlandingen als vangstsucces (aanlanding per netnacht) van snoekbaars en baars nemen vanaf het begin van het seizoen sterk toe en pieken rond week 35-45 om vervolgens weer af te nemen. Blankvoorn vertoont een soortgelijke golfbeweging maar piekt meestal een paar weken later tussen week 45-5. De aanlandingen van brasem laten geen duidelijk patroon zien maar het vangstsucces voor brasem is doorgaans wel hoog in de laatste weken van het visseizoen. De beschikbare inspanning wordt in vrijwel alle weken niet volledig gebruikt, gemiddeld wordt 27% van de inspanning niet benut. Voor alle vier de schubvissoorten en voor de drie afzonderlijke stilligperiodes (week 48, week 52-53/1 en week 6) geldt dat het vangstsucces ná de stilligperiode gemiddeld hoger was dan voor de stilligperiode. Er zijn drie manieren te definiëren om via het gesloten seizoen de vangsten van een soort te reduceren: (1) uitstellen van de start van het visseizoen, (2) extra stilligweken tijdens het visseizoen en (3) eerder eindigen van het visseizoen. De aanlandingen in de eerste weken zijn laag en het uitstellen van de start van het seizoen zal een minimaal effect hebben op de uiteindelijke totale aanlandingen. In de week na een stilligperiode ligt het vangstsucces hoger dan ervoor, hierdoor zullen extra stilligperiodes waarschijnlijk een beperkt effect op de uiteindelijke aanlandingen hebben. Als de onbenutte inspanning in het huidige systeem beter benut gaat worden in de toekomst (bijvoorbeeld via verkoop aan actievere vissers), zullen de vangstreducties nog lager uitvallen. De grootste kans op het beperken van de vangsten via beheer van het gesloten seizoen lijkt gedaan te kunnen worden met het eerder eindigen van het visseizoen. Meerdere factoren (de omvang van de visbestanden, vissersgedrag en de gemengde visserij) kunnen het effect van uitbreiding van het gesloten seizoen op de totale hoeveelheid vangst van individuele bestanden verzwakken: het precieze effect van een specifieke uitbreiding van het gesloten seizoen op de hoeveelheid vangst is dan ook niet te voorspellen of garanderen.