Verkenning effecten landbouwinnovaties : Potentieel van landbouwinnovaties om emissies van ammoniak en broeikasgassen naar de lucht en verliezen van nutriënten naar het water te verlagen

Summary

In deze studie wordt het innovatiepotentieel van de veehouderij (rundvee, kippen en varkens) op korte (1-5 jaar) en middellange termijn (5-10 jaar) in beeld gebracht in relatie tot de gewenste emissiereducties in ammoniak, lachgas, en methaan naar de lucht, en van nitraat en fosforverliezen naar grond- en oppervlaktewater. Het gaat hierbij om innovaties in huisvesting en mestopslag, diervoeding, bemesting en bodembeheer, waarbij innovaties rond mesttoediening ook implicaties hebben voor de grondgebonden sectoren zoals akkerbouw en groenteteelt. Op basis van bestaande literatuur is een inventarisatie uitgevoerd naar het effect, de inzetbaarheid, de toepasbaarheid en de kosten van 44 innovaties in de veehouderij. Bij volledige implementatie van deze innovaties (d.w.z. alle bedrijven implementeren de maatregelen op een juiste manier) is het mogelijk om de beoogde doelen voor ammoniak en broeikasgassen van het Nationaal Programma Landelijk Gebied te realiseren. Voor waterkwaliteit blijven er uitdagingen in het landelijk gebied, waarbij andere instrumenten dan innovaties nodig zijn om de doelen te realiseren. Omdat een volledige implementatie in de praktijk erg lastig is te realiseren, is het realistisch om aan te geven dat naast technologische innovaties ook wijzigingen in de landbouwstructuur (dat wil zeggen, extensivering) nodig zijn om de beoogde emissiereducties van ammoniak en broeikasgassen als ook af- en uitspoeling van nutrienten naar grond- en oppervlaktewater te realiseren.